Toen ik weer wakker werd dacht ik dat ik hooguit een half uurtje had liggen slapen maar Roland zijn reactie toen ik dat zei was iets als: 'Als jij een half uur hebt geslapen dan duurden de twee films die ik in die tijd heb gezien voor m'n gevoel een eeuwigheid!' Het kwam er dus op neer dat ik een uur of drie van de wereld ben geweest. Het was buiten ook al licht terwijl het voor ons gevoel midden in de nacht was. Het blijft raar, al die tijdzones. Nadat ik wakker was heb ik een beetje gelezen en muziek geluisterd en de tijd kroop voorbij. Ik wilde op zich nog wel slapen maar het lukte niet meer. Roland was ook erg moe van de lange dag maar hij kon helemaal niet slapen dus ik was blij dat ik toch nog wat uurtjes slaap heb meegepakt.

Het was ongeveer half drie op zaterdagmiddag toen we na een vlucht van ruim negen uur weer in Madrid landden. Om tien voor vier ging onze aansluitende vlucht naar Amsterdam dus we dachten dat we dat wel makkelijk zouden halen. Viel dat even tegen zeg... Het was verschrikkelijk druk bij de douane dus hier verloren we erg veel tijd. Toen we eindelijk voorbij de douane waren was het al bijna halfvier en we moesten nog met een metro naar de andere kant van de luchthaven, en daar ook weer door de paspoortcontrole. Inonze haastom demetro naar de andere kant van het vliegveld te halen zijn we Jaco kwijtgeraakt. Hijkon het rustig aan doen omdat hij een vlucht later had (hij had zijn vakantie pas laat geboekt en 'ons' vliegtuig zat blijkbaar vol) en hij kwam net de roltrap af toen de metro vertrok. Wij hadden het net gehaald. Het was een beetje een lullig afscheid maar we moesten onze vlucht halen. Na de metro stonden we weer in de rij bij de paspoortcontrole en toen we deze voorbij waren renden we naar de gate. Het was inmiddels bijna tien voor vier maar het instappen was nog niet eens begonnen. We hebben dus voor niets gehaast, maar achteraf is dat natuurlijk makkelijk praten.

Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten duurde het nog erg lang voordat we daadwerkelijk vertrokken. Volgens de piloot kwam dat omdat ze moesten wachten op bagage die moest worden overgeladen uit een ander vliegtuig. Roland had het inmiddels helemaal gehad, hij was kapot. Met ruim een uur vertraging vertrokken we uiteindelijk voor de laatste etappe van onze reis richting Amsterdam. Ik was ook wel moe maar ik heb niet echt geslapen. In plaats daarvan heb ik een beetje naar buiten zitten staren en muziek geluisterd. Roland heeft z'n ogen amper open gehad in het vliegtuig, hij heeft eindelijk een beetje kunnen slapen.

Rond half acht waren we dan eindelijk terug in Nederland. Het was een erg lange, vermoeiende reis. Het viel me zwaarder dan de heenreis. Vooral vanaf het moment dat we in Madrid waren duurde het lang met die mensenmassa die door de douane moest en de vertraging van ons vliegtuig. Op Schiphol moesten we ook weer lang wachten bij de bagageband, maar gelukkig heeft iedereen zijn bagage en is er niets achtergebleven in Havana of Madrid. Toen was het tijd om afscheid van elkaar te nemen en was onze onvergetelijke reis echt voorbij.

Ik heb een waanzinnige tijd gehad, we hadden een supergezellige reisgroep - en begeleiding en we hebben veel leuke dingen gedaan. In de ruim twee weken dat we in Cuba waren hebben we veel van het land gezien, zowel de mooie als de minder mooie kanten. Ik denk dan ook dat we allemaal wel een beetje verliefd zijn geworden op Cuba en zijn bevolking.

Wanneer gaan we terug?