Vijf uur in de ochtend blijft eigenlijk gewoon veel te vroeg. Toen de wekker om kwart over vier ging kon ik me er daarom nog niet toe zetten om uit bed te gaan. Gelukkig hadden we niet zo veel troep meer in te pakken dus kon ik nog een kwartiertje blijven liggen. Dat pik je dan toch maar mooi even mee…

We waren op de afgesproken tijd beneden en leverden de sleutel van onze kamer in. We kregen een ontbijtpakketje mee en toen moesten we even wachten tot de bus ons oppikte. Dit duurde gelukkig niet zo lang en even na vijf uur gaven we onze bagage door een raam aan de achterkant van de bus aan de chauffeur die er een mooie stapel van maakte op de achterste banken, waarna we richting het vliegveld vertrokken. Een klein half uurtje later kwamen we hier aan. Nadat onze bagage uit de bus was gehaald bedankten we de chauffeur en liepen we de vertrekhal in. Hier moesten we voor het inchecken nog een vertrekbelasting betalen, wat we bij een balie aan de andere kant van de hal moesten doen. Kelly en ik hadden het zo uitgekiend dat we nog precies genoeg geld hiervoor over hadden waardoor het eigenlijk zo geregeld was. Het enige dat we verder nog moesten doen was een formulier invullen en dit inleveren bij de check-in. Tijdens het invullen van de formulieren aten we ons ontbijt op. Het bestond uit een blikje perensap, een appel en twee boterhammen met een plakje ham en kaas ertussen. Ik heb werkelijk nog nooit zulk droog brood gegeten. Er was niet doorheen te komen.

Nadat we eenmaal door de check-in waren en alle securitychecks ook achter ons lagen hadden we nog eens anderhalf uur te overbruggen. Er werden wat winkeltjes bezocht, de allerlaatste centen werden uitgegeven en toen zijn we maar gaan wachten bij de gate tot het tijd was om het vliegtuig in te stappen voor het eerste deel van de reis terug naar huis. We vertrokken om tien voor half negen om in een kleine vier uur naar Dallas te vliegen. Onderweg konden we de kustlijn van Mexico zien en later de zuidkust van de Verenigde Staten. De tijd ging voor m’n gevoel best snel en voordat ik het wist zette de piloot het vliegtuig in Dallas aan de grond.

De overstaptijd in Dallas bedroeg bijna vier uur dus er was weer genoeg tijd om alle controles te doorlopen en nog wat te kunnen eten ook. Terwijl we bij de gate aan het wachten waren kwamen we er achter dat iedereen van onze groep ook al de tickets voor de vlucht van Londen naar Amsterdam had gehad bij het inchecken in San José, maar wij dus niet. We hebben voor het instappen nog gevraagd wat we nu moesten doen maar de medewerker achter de desk drukte meteen twee instapkaarten af. Gelukkig maar, anders zouden we tijdens de lange vlucht naar Londen toch wel een beetje in de zenuwen zitten. Wat ons bij het wachten ook was opgevallen was dat Kelly en ik niet naast elkaar zouden zitten in het vliegtuig, maar er zat een stoel tussen. Erg raar. We hoopten dan maar dat daar niemand zou zitten…

Eenmaal in het vliegtuig zat er helaas wel iemand tussen ons in, een wat oudere vrouw, maar al snel bleek dat zij en haar man ook niet naast elkaar in het vliegtuig zaten. Haar man zat een rij achter haar. Toen stelde een aardige alleenreizende Amerikaanse vrouw die naast de man van de vrouw die tussen ons in zat voor om methaar van plaats te wisselen zodat ze naast haar man kon zitten. Hierdoor konden Kelly en ik ook naast elkaar zitten en waren alle problemen in een klap opgelost.

Ik had me van tevoren voorgenomen om tijdens de vlucht te gaan slapen zodat ik minder last zou hebben van de jetlag maar dit ging niet helemaal op. Na het opstijgen, toen de meeste mensen films keken via hun entertainmentsysteem probeerde ik te slapen maar verder dan een beetje dommelen ben ik niet gekomen die eerste paar uur van de vlucht. Later probeerde ik het weer, toen ging het gelukkig wel wat beter maar ik heb volgens mij geen moment echt vast geslapen. Na verloop van tijd was ik er wel klaar mee en keek ik een paar comedy’s terwijl Kelly in dromenland was. De vlucht verliep overigens prima en eigenlijk voelde ik me naar omstandigheden redelijk fit toen we in Londen aankwamen rond half tien lokale tijd op donderdagochtend.